είναι οι «κακοί» τόσο διαφορετικοί άνθρωποι;

Δεν συνηθίζω να ανεβάζω δυο δυο τις αναρτήσεις μου. Όμως μία ξαφνική πορεία στο λιμάνι από φασιστοειδή μου το επιβάλει. Γενικά το θέμα του φασισμού και της ρατσιστική , κι όχι μόνο, βίας πάντα με αφορά. Δεν θα κάνω τώρα μία ανάλυση του φαινομένου που βιώνουμε ακόμη και σε μικρά καθημερινά θέματα αλλά και το πώς φασιστικοποιούμαστε καθημερινά. Θα παραθέσω όμως ένα βίντεο πάλι από ομιλία που έγινε στο TED από τον Φίλιπ Ζιμπάρντο όμως αυτή τη φορά

Ο Φίλιπ Ζιμπάρντο ήταν ο υπεύθυνος του Πειράματος της Φυλακής του Σταντφορντ, όπου φοιτητές συμμετείχαν σε ένα πείραμα 3 ημερών όπου οι μισοί ήταν κρατούμενοι  κι άλλοι μισοί δεσμοφύλακες. Σε αυτή του την ομιλία αναφέρεται και στα γεγονότα των ανακρίσεων στο Άμπου Γκράιμπ. Ενώ σε ένα σημείο της ομιλίας του αναφέρει τα εξής:
«ποιές είναι οι επτά κοινωνικές διαδικασίες που στρώνουν το δρόμο στο κακό;
1. Το να κάνεις αλόγιστα το πρώτο μικρό βήμα.
2. Η απανθρωποποίηση των άλλων.
3. Η απεξατομίκευση σε συνθήκες ανωνυμίας.
4. Η διάχυση της προσωπικής ευθύνης.
5. Η τυφλή υποταγή στην εξουσία.
6. Η άκριτη συμμόρφωση στις νόρμες τις ομάδας.
7. Η παθητική ανοχή στο κακό μέσω της αδράνειας ή της αδιαφορίας.»

Δική μου προσθήκη: Κι αυτές οι παράμετροι δεν είναι τόσο άσχετες με την φασιστικοποίηση της καθημερινότητάς μας και κυρίως της συμπεριφοράς μας. Και σκεφτείτε πόσα έχετε κάνει , και κάνει καθημερινά.

Η προσωπική σελίδα του Φίλιπ Ζιμπάρντο

Η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στο TED

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έγραφα μία ανάρτηση με βίντεο του Γιώργου Παπανδρέου (γνωστού κι ως GAP). Όμως ομολογώ ότι η συγκεκριμένη ομιλία του στο TED μου φάνηκε ενδιαφέρουσα. Είναι ρεαλιστική παρότι μοιάζει άσχετη με τη παρούσα κατάσταση.
Μία ενδιαφέρουσα ανάλυση της Κρίσης (όχι μόνο της Ελλάδας) και με ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που δεν είχαν ακουστεί.

η εποχή του harry potter καταφτάνει

είναι στιγμές που η τεχνολογία αγγίζει τα όρια της μαγείας. ζούμε στις απαρχές ενός κόσμου (sic) που τα όρια της φαντασίας μας θα είναι κι αυτά της πραγματικότητας. πριν 10-15 χρόνια το να μιλάς με μία συσκευή που θα είναι τηλέφωνο, φωτο-βιντεοκάμερα, παιχνιδομηχανή, ξυπνητήρι και θα μπαίνει στο διαδίκτυο άνηκε στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. ήταν στις αρχές του 90 που χαιρόμασταν τα πιτσιρίκια με τον  mario και τον sonic. μάλιστα στο τότε περιοδικό αλμανάκο έπεφτε γερό (λεκτικό) ξύλο για το ποιος από τους δύο είναι καλύτερος. έχω παίξει με τα πρώτα atari και φάει πολλά εικοσαράκια στο bubble bubble.

όμως η ανάρτηση αυτή δεν έχει σκοπό την αναπόληση παλαιών εποχών.

τυχαία τελευταία έπεσαν μπροστά μου τα παρακάτω video.

στο πρώτο video βλέπουμε το καινούριο πρότυπο τροφοδότησης ηλεκτρικών συσκευών. σύμφωνα με αυτό θα γίνεται ασύρματα. ξεχνάμε οπότε τις πρίζες, εφόσον επιβληθεί, και τα καλώδια.

στο δεύτερο video οφείλω να υποκλιθώ στους υπεύθυνους της microsoft. όχι. φυσικά και δεν μιλάω για τα windows 7 . η microsoft παίρνοντας τα ηνία από την πρωτοτυπία της κονσόλας Wii πάει την σκέψη αρκετά βήματα πιο πέρα. ξεχνάμε τα χειριστήρια. το σώμα μας είναι το μόνο χειριστήριο ή μάλλον τα σώματά μας μια και υποστηρίζει αρκετούς παίκτες ταυτόχρονα. αναγνωρίζει τον κάθε παίχτη ξεχωριστά (στην αρχή του βίντεο το παιχνίδι καλεί σε μάχη τον πιτσιρικά)… τα υπόλοιπα στο videο σχετικά με το project natal της microsoft για xbox

τρίτο αλλά αρκετά πρωτότυπο και μεγαλοφυές είναι το βίντεο από ένα videocast του TED. ομιλητής ένας Ινδός σύμφωνα με τον οποίο οι υπολογιστές του μέλλοντος δεν θα πρέπει να μας υποχρεώνουν σε μία αφύσικη δραστηριότητα, καθισμένοι σε γραφεία πάνω από οθόνες με ποντίκια και πληκτρολόγια. αντίθετα θα πρέπει να λειτουργούν με βάση τις φυσικές λειτουργίες κι όχι στην εκμάθηση άλλων, «αφύσικων». μέχρι στιγμής χρειάζεται να μάθουμε εμείς την χρήση του υπολογιστή. τι θα γινόταν όμως αν αυτός έχει μάθει πιο πριν τον τρόπος λειτουργίας μας. έτσι δημιούργησε ένα πειραματικό μοντέλο όπου ο υπολογιστής έπαιρνε πληροφορίες από φυσικές μας δραστηριότητες όπως το βλέμμα, την αφή κτλ. το τι κατάφερε με αυτό;… πάρα πολλά και απίστευτα… δείτε και πέστε μου ειλικρινά αν έχετε δει πιο εύκολο copy-paste (κι όχι μόνο).