Είναι εκπληκτικό ότι όσες γενιές κι αν περάσουν, όσο κι αν εξελιχθεί η τεχνολογία, τα παιδιά πάντα στην παραλία ή σε κάποια αλάνα θα προσπαθήσουν να φτιάξουν το «σπιτάκι» τους. Και έχει τόση ομορφιά όλη αυτή η αφαιρετική κατασκευή που οι λέξεις περισσεύουν.
Από την παραλία της Φτελιάς στην Μύκονο
Να βρίσκεσαι σε ένα από τα πιο έρημα σημεία του νησιού. Στο πιο βόρειο και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα. Γύρω ο αέρας να χτυπά, κυριολεκτικά. Και η μηχανή να μην αντέχει το φως και να μετατρέπει απευθείας την λήψη σε ασπρόμαυρο-σέπια. Εκεί. Στα πρώην μεταλλεία Μυκόνου.
είναι εκεί
να σου θυμίζει
κάθε βράδυ
ότι το ταξίδι δεν σταματά
ειδικά τη νύχτα
–
είναι η μαγεία αυτή του Έσπερου (Αυγερινού το πρωί) κάθε βράδυ.
σαν ένας μικρός εξωγήινος ήλιος να φωτίζει τη γη
η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στο αεροδρόμιο της Μυκόνου
σακιδιο 