η φαντασία της και η σημασία της

Η φαντασία είναι μία πολύ παρεξηγημένη έννοια. Σε όλες τις εποχές, χωρίς η εποχή μας να αποτελεί εξαίρεση ,θεωρείται ότι  αποτελεί κατάλοιπο της παιδικής μας ηλικίας.  Κι ότι αφορά ανώριμα άτομα κι αιθεροβάμονες . Κι επειδή ολοένα η λογικίστικη αντίληψη γίνεται κοινός λόγος και τρόπος σκέψης, οι άνθρωποι συνηθίζουμε να κοιτάμε τις εξελίξεις σε έναν βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα. Μάλιστα παρότι αυτή η αντίληψη , η λογικίστικη, ευαγγελίζεται έναν κόσμο με συνεχή πρόοδο τελικά οδηγεί σε μία στασιμότητα κι αντιπαραγωγικότητα.

Όμως μιλούσα για τη φαντασία. Κι οι πιο ειδικοί είναι πρώτοι απ΄όλους τα παιδιά. Στην παιδική μας ηλικία η φαντασία είναι ένα από τα βασικά μας εργαλεία κατανόησης του κόσμου. Είναι ο τρόπος μας να αντιληφθούμε  την πραγματικότητα και είτε να την αντιμετωπίσουμε είτε να την γευτούμε. Το παράξενο είναι ότι αυτό το εργαλείο τιθασεύεται στο σχολείο και πολλές φορές εκμηδενίζεται.

Την προσωπική αλλά και κοινωνική σημασία της φαντασίας μας της εξηγεί ένας δεύτερος στην βαθμίδα ειδικός, ο συγγραφέας – παραμυθάς Ευγένιος Τριβιζάς στο παρακάτω βίντεο από το TedEx της Αθήνας που έγινε το 2013.

Προσωπικά μου έκανε εντύπωση η συσχέτιση της φαντασίας με την επιστήμη. Δεν  είχα συνειδητοποιήσει την σημασία της και πόσο ουσιαστική είναι για την εξέλιξη της επιστήμης αυτό το εργαλείο.

Θυμήθηκα αυτή τη διάλεξη βλέποντας τελευταία το Cosmos όπου ο παρουσιαστής μας καλεί να φανταστούμε για να κατανοήσουμε αυτά που θα μας πει.

Κλείνοντας δεν θα μπορούσα σε μία ανάρτηση που αφορά την φαντασία να μην έχω το παρακάτω βίντεο. Ένα μικρό κοριτσάκι από την Γαλλία μας αφηγείται μία φανταστική ιστορία που έχει πλάσει με το μυαλό του. Μέσα από την αθώα τυπικά αφήγηση προσέξτε πόσες παρατηρήσεις έχει κάνει, καθώς και τις αντιλήψεις για τον κόσμο γύρω της. Απλά εκπληκτική.

 

«Κάποιες φορές απορώ πώς μπορούν να υπάρχουν τόσα έξυπνα παιδιά και τόσοι απελπιστικά ηλίθιοι ενήλικες.»

Νομίζω ότι το είπε ο Αλέξανδρος Δουμάς ο γιος.

και σταδιακά έγιναν δεινόσαυροι, θηλαστικά και, τελικά, άνθρωποι (;)

Σε ένα άρθρο του ηλεκτρονικού ιστότοπου της Ελευθεροτυπίας ενημερωνόμαστε για την ανακάλυψη ενός απολιθώματος όπου ανατρεπεί τα δεδομένα μας σχετικά με την περίοδο εξόδου των πρώτων τετράποδων σπονδυλωτών στην στεριά. Μπορώ να πω ότι αν και χωρίς πηγή (είναι άσχημη παράλειψη που δυστυχώς την ακολουθούν κι άλλες εφημερίδες) είναι ένα ενδιαφέρον επιστημονικό άρθρο ή μάλλον είδηση.

Όμως μία φράση του άρθρου με οδήγησε στην υπόθεση ότι αυτό γράφτηκε είτε βιαστηκά είτε από άτομο με μικρή γνώση του αντικειμένου.

Συγκεκριμένα στην δεύτερη παράγραφο διαβάζουμε τα εξής ( η υπογράμμιση δική μου):

«Σύμφωνα με τους Πολωνούς και Σουηδούς ερευνητές, το εύρημα πρέπει να οδηγήσει σε αναθεώρηση των δεδομένων για μια κρίσιμη περίοδο στην εξελικτική ιστορία του πλανήτη μας, όταν τα πρώτα τετράποδα σπονδυλωτά, προερχόμενα από τις θάλασσες, «μετέτρεψαν» τα πτερύγιά τους σε πόδια, περπάτησαν στη Γη και σταδιακά έγιναν δεινόσαυροι, θηλαστικά και, τελικά, άνθρωποι

Πρώτο λάθος της πρότασης: Οι άνθρωποι δεν προέρχονται από τους δεινοσαύρους. Έχουν κάποιο κοινό μακρινό τετράποδο (ή όχι) πρόγονο αλλά δεν προέρχονται από αυτούς. Και είναι βασικό στοιχείο της εξελικτικής θεωρίας αυτό κι όχι μία λεπτομέρεια. Απόγονοι των δεινοσαύρων σύμφωνα με σύγχρονες ερμηνείες όσο και να φαίνεται παράξενο θεωρούνται τα πουλιά (ένας απόγονος του T Rex το λοιπόν σου κελαηδά έξω από το παράθυρο).

Δεύτερο λάθος: Ο άνθρωπος είναι κι αυτός θηλαστικό, ανήκει στα θηλαστικά και δεν προέρχεται από αυτά. Είναι είδος θηλαστικού. Για να το πω διαφορετικά. Ο Κώστας π.χ. είναι άνθρωπος , προέρχεται από ανθρώπους αλλά δεν προέρχεται από τους ανθρώπους. Αυτό το τους υποδηλώνει διαφορετικό είδος.

Πολύ σωστή από την άλλη βρίσκω την «λεπτομέρεια» του να μπουν εισαγωγικά στην λέξη μετέτρεψαν γιατί ουσιαστικά δεν πρόκειται για μετατροπή αλλά για σταδιακή μακρόχρονη προσαρμογή του οργανισμού (μέσω τυχαίων γονιδιακών μεταλλάξεων της οποίες επιβραβεύει ο μηχανισμός της φυσικής επιλογής).

Η παρούσα ανάρτηση δεν έχει γίνει κακόπροαίρετα , ενώ έχω ενημερώσει σχετικά την εφημερίδα τόσο για το λάθος όσο και για την παρούσα ανάρτηση. Ελπίζω να διορθωθεί και επιτέλους κάποια στιγμή θα ήταν πολύ καλό (δεν αφορά μόνο την Ελευθεροτυπία) να μπαίνουν οι πηγές στις όποιες ειδήσεις (στις τεχνολογικές ειδήσεις είναι κάτι που συστηματικά δεν υπάρχει). Για να μάθουμε και περισσότερα αλλά και για να δούμε στην περίπτωση που πρόκειται για απόδοση ή μετάφραση ξένης είδησης αν φταίει ο μεταφραστής ή ο πρώτος αρθρογράφος.

Το άρθρο σε screenshot μπορείτε να το βρείτε παρακάτω (ένα κλικ και μεγαλώνει).