Στο παρακάτω απόσπασμα από την ταινία Λόλα παρατήρησα ότι ο Φέρμας χρησιμοποιεί τρεις φορές την φράση «ψυχή βαθιά». Συγκεκριμένα στα σημεία 0:22 , 3:34 και 3:54 του αποσπάσματος.
Μου έκανε εντύπωση γιατί νόμιζα ότι ήταν μία φτιαχτή φράση του Βούλγαρη για να δικαιολογήσει τον τίτλο της ταινίας του. Όμως φαίνεται ότι την χρησιμοποιούσαν εκείνην την εποχή.
Για την ταινία Λόλα δεν έχω να πω πολλά. Νομίζω ότι ανήκει στα διαμάντια του ελληνικού κινηματογράφου ( ο διαχωρισμός ανάμεσα σε νέο και παλιό μου φαίνεται πονηρός). Υπέροχες ερμηνείες από εξαιρετικούς ηθοποιούς, υπέροχη μουσική (σύνθεση Ξαρχάκος , σόλο μπουζούκι Ζαμπέτας). Η ιστορία εκτυλίσεται στην περιοχή της Τρούμπας. Το σκηνικό έχει αρκετές θεατρικές αναφορές χωρίς όμως να το κουλτουριάζει*.
Η σκηνή προσωπικά που ξεχωρίζω δεν είναι η πασίγνωστη «Πολλά τα λεφτά Άρη» αλλά η προτελευταία λίγον πριν την τελική αναμέτρηση με την Μοσχολιού να ερμηνεύει ένα από τα πιο γλυκά αλλά γεμάτα πόνο τραγούδια που έχουν γραφτεί στο λαϊκό τραγούδι.
Λακωνικοί αλλά ποιητικοί στίχοι. Το σόλο του μπουζουκιού σαν λιγμός, πονάει. Η Μουσχουλιού στις καλύτερες στιγμές της.
Όσοι γνωρίζετε από Πειραιά προσέξτε στην αρχή του αποσπάσματος τις περιοχές που δείχνει και αναγνωρίστε τις.
Για να διευκολύνω στην αρχή δείχνει τις περιοχές Πασαλιμάνι και Καστέλα.
Το καμπαρέ Hawai, όπου ουσιαστικά θα τελειώσει η ταινία, υπάρχει ακόμη στο ίδιο ακριβώς σημείο αλλά έχουν χτίσει από πάνω του επιπλέον ορόφους.
*κουλτουριάζει: το τρενάρει πολύ, το πλατιάζει όπως σε κάποιες πειραματικές ταινίες που στην προσπάθειά τους να κάνουν τέχνη τελικά κάνουν τέχνη για τον εαυτό τους.
η ανάρτηση ενημερώθηκε στις 9 Μαΐου του 2016 διότι τα βίντεο στα οποία αναφερόταν δεν ήταν διαθέσιμα πια.
σακιδιο 