Waterfall LIvaditis – Καταρράκτης Λειβαδίτης from cortlinux on Vimeo.
Ο καταρράχτης του Λειβαδίτης είναι ένα από τα κρυμμένα μυστικά της Βόρειας Ελλάδας. Με ύψος 60 μέτρα και κρυμμένος μέσα στο πυκνό δάσος της Χαϊντούς με τις υπερονόβιες οξιές (κι όχι μόνο), αποτελεί τον μεγαλύτερο καταρράκτη των Βαλκανίων. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Λειβαδίτης του νομού Ξάνθης.
θητεία τέλος. επιστροφή στο λιμάνι. στους τρελούς και χαοτικούς χωροχρόνους της αθήνας. που μου έλειψαν.
στο παρόν όμως άρθρο δεν θα καθήσω να κάνω μεταθητειακούς απολογισμούς για την μετά στρατό εποχή και για την αξία της στρατιωτικής θητείας. οι υποχρεώσεις με τον Εψιλον Σίγμα έληξαν και τώρα μακρυά κι αγαπημένοι απολαμβάνουμε και πολεμάμε με την πραγματικότητα.
στο παρόν λοιπόν άρθρο θα λύσουμε δύο μεγάλες διατροφικές παρεξηγήσεις μεταξύ βορρά και νότου. μάχες διαλεκτικές έχουν χυθεί για αυτές. ποιες είναι; μα φυσικά αυτές της μπουγάτσας και του καλαμακίου.
στην αθήνα λέγοντας μπουγάτσα λέμε ένα είδος σφολιατιωτής πίττας με γέμιση κρέμας βανίλιας. όμως στην βόρεια ελλάδα η μπουγάτσα δεν είναι μία πίττα. η μπουγάτσα αγαπητοί μου είναι ένα συγκεκριμένο είδος ζύμης που οδήγει και στην αντίστοιχη πίττα με το χαρακτηριστικό της φύλλο. η μπουγάτσα είναι ένα είδος διατροφικής απόλαυσης κι όχι απλά ένα γλυκό σφολιάτας. έτσι μπορεί κανείας να απολαύσει πολλά είδη μπουγάτσας με κυριότερες παραλλαγές τις εξής:
– μπουγάτσα σκέτη (χωρίς γέμιση)
– μπουγάτσα με κρέμα με άχνη από πάνω
– μπουγάτσα με τυρί
– μπουγάτσα με κιμά
– μπουγάτσα με σπανάκι
ενώ μοντέρνες εκδοχές της είναι οι:
– μπουγάτσα με κασέρι και ζαμπόν
– μπουγάτσα με κασέρι ζαμπόν μανιτάρι
η μπουγάτσα δεν έχει το ίδιο σχήμα με όλα τα καταστήματα (ασχέτως αν την τεμαχίζουν όλοι). στα περισσότερα θα τη βρείτε σε ορθογώνιο σχήμα (όσο ένα ταψί σε μέγεθος) ή τυλιχτή σε μορφή σαλίγκαρου σε άλλα.
όπως και να χει είναι ένα έδεσμα που μπορεί να φαγωθεί άνετα οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας κυρίως λόγω της ποικιλομορφίας του.
θα μου λείψει η μπουγάτσα παιδιάαααα
χμμ πίττα καλαμάκι. στους βόρειους ακούγεται όπως το μπουγάτσα με καπνό για εμάς. το καλαμάκι είναι κυρίως λεκτική εφεύρεση των πελοποννήσιων . η αναφορά αυτή είχε ως σκοπό να υποδείξει το φτηνό σουβλάκι. αυτό που δεν είχε «τρυπηθεί» με μεταλλική σούβλα αλλά από καλάμι (ή από φτηνό ξύλο γενικότερα). απευθυνόταν σε μια πιο μαζική παραγωγή και σε πιο χαμηλές τάξεις. με την εισροή στα μέσα,κυρίως, του προηγούμενο αιώνα κατά βάση χαμουτζ*… χμμ πελοποννήσιων στην αθήνα , η φράση «καλαμάκι» έγινε ένας κοινός αθηναϊκός διατροφικός λεκτικός κώδικας**. έτσι εκεί όπου ο βορειοελλαδίτης βλέπει φραπεδιά , ο διαβρωμένος πρωτευουσιάνος βλέπει σουβλατζίδικα με πιττόγυρα, τζατζίκια κτλ.
όπως και να χει και το καλαμάκι είναι ένα απολαυστικό έδεσμα. πολλές φορές σε ταξίδια ή σε βόλτες στο κέντρο (ή στο δωμάτιό μου) ηρέμησα το στομάχι με αυτή τη λιχουδιά.
*χαμουτζής: ο αθηναίος ή ο πελοποννήσιος κατά τους βορειοελλαδίτες από την χρήση της λέξης χάμω αντί για κάτω. ** η καθηγήτριά της έκθεσης θα ήταν υπερήφανη για μένα. οι φωτογραφίες και οι αναφορές από το ελληνικό τμήμα της wikipedia
σακιδιο 