Είχα αργήσει για την συναυλία των Tuxedomoon στο θέατρο της Ρεματιάς. Μικρή λεπτομέρεια δεν ήξερα ούτε τους Tuxedomoon ούτε που πέφτει το θέατρο. Το εισιτήριο το είχα κερδίσει σε ένα διαγωνισμό στο ραδιόφωνο και για το θέατρο είχα εκτυπώσει κάποιους χάρτες από το google maps. Η συναυλία άρχιζε στις 22:00 και γω 22:10 ήμουν στο σταθμό Χαλάνδρι του Μετρό. Να πω την αλήθεια προσπαθούσα να με καθησυχάσω με το ότι ποτέ μια συναυλία στην Ελλάδα δεν ξεκινά στην ώρα της οπότε ήμουν κάπως κουλαρισμένος. Σκέφτηκα ότι παρότι είχα τον χάρτη δεν ήταν καλή ιδέα να αρχίζω να παίζω με τα στενά. Οπότε εφόσον κι ο σταθμός των λεωφορείων είναι δίπλα στο σταθμό το πιο λογικό ήταν να ρωτούσα κάποιο οδηγό. Εκεί ο πολύ φιλικός οδηγός του 451Α μου είπε ότι η δική του διαδρομή περνούσε κοντά από το θέατρο και ότι θα με βοηθούσε.
Πράγματι με άφησε πολύ κοντά και είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μέχρι να φτάσουμε στη στάση για το πόσο ωραίο και ενδιαφέρον είναι η παρακολούθηση των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται ειδικά το καλοκαίρι από τους δήμους. Και αλήθεια έχετε προσέξει το πόσες εκδηλώσεις υπάρχουν μόνο στην περιοχή της Αθήνας; Για να μην μακρηγορώ όμως ο πολύ ευγενικός ,επαναλαμβάνω , οδηγός με άφησε στην στάση απέναντι από το ξενοδοχείο Ακροπόλ , στην διασταύρωση της λεωφόρου Πεντέλης με την οδό Πολύδροσο. Περνώντας απέναντι και ακολουθώντας την οδό Πολύδροσου πέρασα την ρεματιά από μία γέφυρα που έχει εκεί (είναι φυσικά και για τα αυτοκίνητα) και έφτασα κατά τις 22:30 στο πεζόδρομο που οδηγούσε στο θέατρο.
χάρτης google map για θέατρο Ρεματιάς
Η συναυλία αρκετά καλή και πολύ ενδιαφέρουσα. Στις παραπομπές θα διαβάσετε ότι πρόκειται για ένα post punk συγκρότημα. Περίμενα κάτι αρκετά φασαριόζικο. Το αντίθετο ,η μουσικής τους ήταν μελωδική, ταξιδιάρικη, ελαφρά μελαγχολική , πολύχρωμη καθώς και με νεύρο. Μου άρεσε η ποικιλία των οργάνων (έχουν βιολί και πνευστά ) και το περίεργο δέσιμο με το χώρο. Ο κόσμος έδειξε να αγαπά και να γνωρίζει την μουσική τους, και την αγάπη αυτή έδειχναν να την γνωρίζουν και οι ίδιοι. Παρότι όχι πολλά άτομα (αλλά όχι και λίγα) η συναυλία κατάφερε να πετύχει τον σκοπό της που ήταν να «χαθούμε» την μαγευτική μουσική τους.
Παραθέτω μία φωτογραφία από την συναυλία αν και κάκιστης ποιότητας (το κινητό μου μόνο καλές φωτογραφίες δεν βγάζει) ενώ κάποιες από τις παραπομπές πιστεύω ότι θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν να έλθετε σε επαφή με των ήχο των Tuxedomoon .
από την συναυλία
Φεύγοντας επειδή δεν υπήρχαν λεωφορεία γύρισα ποδαράτο μέχρι το σταθμό του MΕΤΡΟ. Να πω την αλήθεια για να μην χαθώ με βοήθησαν δύο νεαρές κοπελιές (πολύ ευγενικές κι αυτές σε σημείο που άρχισα να πιστεύω ότι βρίσκομαι σε λάθος χώρα). Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν η παραπάνω (το πορτοκαλί) και παρότι φαίνεται μακρινή σας λέω ότι είναι το πολύ 25 λεπτά δρόμος , χρόνος όχι απαγορευτικός για περπάτημα μάλιστα για μια περιοχή όπως το Χαλάνδρι που είναι γεμάτη πράσινο (επίσης μου έκανε εντύπωση αυτό) και ήσυχη.
Γενικά δεν πρόκειται για μια κορυφαία βραδιά. Είναι όμως από εκείνες που ένιωσα να «καθαρίζω» από το άγχος και τη μιζέρια. Και σε αυτό βοήθησαν τόσο η όμορφη μουσική του συγκροτήματος όσο και η ευγένεια και ομορφιά των ανθρώπων που συνάντησα και με βοήθησαν, έστω και για ένα τόσο απλό πράγμα που ήταν το να μου δείξουν το δρόμο.
σακιδιο 