η εποχή του harry potter καταφτάνει

είναι στιγμές που η τεχνολογία αγγίζει τα όρια της μαγείας. ζούμε στις απαρχές ενός κόσμου (sic) που τα όρια της φαντασίας μας θα είναι κι αυτά της πραγματικότητας. πριν 10-15 χρόνια το να μιλάς με μία συσκευή που θα είναι τηλέφωνο, φωτο-βιντεοκάμερα, παιχνιδομηχανή, ξυπνητήρι και θα μπαίνει στο διαδίκτυο άνηκε στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. ήταν στις αρχές του 90 που χαιρόμασταν τα πιτσιρίκια με τον  mario και τον sonic. μάλιστα στο τότε περιοδικό αλμανάκο έπεφτε γερό (λεκτικό) ξύλο για το ποιος από τους δύο είναι καλύτερος. έχω παίξει με τα πρώτα atari και φάει πολλά εικοσαράκια στο bubble bubble.

όμως η ανάρτηση αυτή δεν έχει σκοπό την αναπόληση παλαιών εποχών.

τυχαία τελευταία έπεσαν μπροστά μου τα παρακάτω video.

στο πρώτο video βλέπουμε το καινούριο πρότυπο τροφοδότησης ηλεκτρικών συσκευών. σύμφωνα με αυτό θα γίνεται ασύρματα. ξεχνάμε οπότε τις πρίζες, εφόσον επιβληθεί, και τα καλώδια.

στο δεύτερο video οφείλω να υποκλιθώ στους υπεύθυνους της microsoft. όχι. φυσικά και δεν μιλάω για τα windows 7 . η microsoft παίρνοντας τα ηνία από την πρωτοτυπία της κονσόλας Wii πάει την σκέψη αρκετά βήματα πιο πέρα. ξεχνάμε τα χειριστήρια. το σώμα μας είναι το μόνο χειριστήριο ή μάλλον τα σώματά μας μια και υποστηρίζει αρκετούς παίκτες ταυτόχρονα. αναγνωρίζει τον κάθε παίχτη ξεχωριστά (στην αρχή του βίντεο το παιχνίδι καλεί σε μάχη τον πιτσιρικά)… τα υπόλοιπα στο videο σχετικά με το project natal της microsoft για xbox

τρίτο αλλά αρκετά πρωτότυπο και μεγαλοφυές είναι το βίντεο από ένα videocast του TED. ομιλητής ένας Ινδός σύμφωνα με τον οποίο οι υπολογιστές του μέλλοντος δεν θα πρέπει να μας υποχρεώνουν σε μία αφύσικη δραστηριότητα, καθισμένοι σε γραφεία πάνω από οθόνες με ποντίκια και πληκτρολόγια. αντίθετα θα πρέπει να λειτουργούν με βάση τις φυσικές λειτουργίες κι όχι στην εκμάθηση άλλων, «αφύσικων». μέχρι στιγμής χρειάζεται να μάθουμε εμείς την χρήση του υπολογιστή. τι θα γινόταν όμως αν αυτός έχει μάθει πιο πριν τον τρόπος λειτουργίας μας. έτσι δημιούργησε ένα πειραματικό μοντέλο όπου ο υπολογιστής έπαιρνε πληροφορίες από φυσικές μας δραστηριότητες όπως το βλέμμα, την αφή κτλ. το τι κατάφερε με αυτό;… πάρα πολλά και απίστευτα… δείτε και πέστε μου ειλικρινά αν έχετε δει πιο εύκολο copy-paste (κι όχι μόνο).