Σαν τον Βασιλιά που πέφτει. Ματ. Και πρέπει να είσαι εκεί, έτοιμος να δεχτείς την νίκη αλλά και την ήττα. Το σκοτάδι απλώνεται σαν ομίχλη. Οι λεπίδες του επιβάλουν τον νόμο. Και αφήνεις το αίμα να χυθεί πάνω στο χώμα, ελπίζεις. Αφήνεσαι να χαθείς στην σιωπή, αφήνεσαι στην μελωδία της. Γαλήνια.
Είναι από καιρό πια που χουν χαθεί οι άμυνες. Η επίθεση είναι η μόνη μας επιλογή.
Κι αυτοί οι παλμοί της καρδιάς πόσο φοβίζουν.
Τα βήματα ηχούν μοναχικά στο πεζοδρόμιο. Η μεγάλη στιγμή φτάνει, η στιγμή που πρέπει να σπάσεις τον καθρέπτη. Όμως φοβάσαι τι υπάρχει μέσα του. Φοβάσαι το τι κρύβεις.
Το τζάμι χώνεται στην σάρκα. Παιδικές φωνές φωλιάζουν στο κεφάλι σου. Πονάνε τόσο αυτές οι φωνές. Σαν συρματοπλέγματα. Πρέπει να τα κόψεις. Να βγεις εκεί έξω. Μην φοβηθείς που θα χαθεί το σκοτάδι.
από τον ορίζοντα ανατέλλει ένας κατακόκκινος ήλιος. ερημιά. ίσως και κρύο. αλλά ελεύθερος.
Ματ. όπως λέμε…
Δεν έχει απαραίτητα νόημα το παραπάνω κείμενο. Είναι εικόνες που βγήκαν όσο άκουγα αυτή τη μουσική,. Προσπάθησα να έχει μία συνοχή. Αν δεν έχει δεν με πειράζει.
Χτες η ιστοσελίδα του πειράματος Άτλας (Atlas) που αποτελεί ένα από τα τέσσερα μείζονα πειράματα που πραγματοποιούνται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων ( LHC, Large Hadron Collider) που πραγματοποιείται στο Σερν (CERN), ανέβασε ένα βίντεο όπου παρουσιάζεται μία εκπληκτική ιστορία.
Με μία σειρά εικόνων από το παρελθόν έως το σήμερα, μας αφηγείται το πώς απεικονιζόντουσαν αρχικά οι συγκρούσεις των σωματιδίων στο φωτογραφικό φιλμ αρχικά κι ύστερα πάνω στο χαρτί , έως το σήμερα όπου πια οι επιστήμονες έχουν τρισδιάστατες απεικονίσεις γεγονότων υψηλής ευκρίνειας.
Ταυτόχρονα με αυτή την αφήγηση έχουμε μία παράλληλη, αυτής της εξέλιξης της σωματιδιακής Φυσικής.
Τέλος αυτά τα περίπλοκα σχήματα έχουν και μία ιδιαίτερη χαοτική ομορφιά. Μία χαοτική ομορφιά της απεικόνισης του αόρατου στα μάτια αλλά υπαρκτού.
Το βίντεο είναι δημιουργία των Riccardo Maria Bianchi, Emma Ward & Katarina Anthony, ενώ το άρθρο αναφορά στο βίντεο όπου έχει ανεβεί στην ιστοσελίδα του Άτλας είναι της Katarina Anthony
Η Ευρώπη του Πολιτισμού , αφού πρώτα ισοπέδωσε τις χώρες τους και τις ισοπεδώνει με ατελείωτη πετρελαϊκή λύσσα ακόμη, τώρα απλά σου λέει , πνίξτε τους. Για αυτήν την γενοκτονία , αλήθεια, πόσο υπεύθυνοι είναι οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι; Πριν διαλυθεί αυτή η σύναξη μαφιόζων πόσες ακόμη ζωές θα ισοπεδώσει και θα αφανίσει; Οι ίδιο διέλυσαν χώρες με αιώνες πολιτισμών, ξερίζωσαν πατρίδες για τα όποια συμφέροντά τους, εξόπλισαν βιαστές, δολοφόνους, βανδάλους. Οι ίδιοι μετά έκαναν τους ανεύθυνους. Πάντα ανεύθυνοι οι βιαστές της ζωής και της λογικής. Πάντα αδίστακτοι.
Με αυτή την Ευρώπη εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση. Όποιος θέλει να έχει παρέα βιαστές και δολοφόνους ας πάει να γίνει μέλος του ΙΚ. Δεν διαφέρουν και πολύ οι ναζιστές μεταξύ τους. Μόνο στο θρήσκευμα. Την ίδια ηθική μοιράζονται και τον ίδιο εγκέφαλο.
Επιλέγω τη ζωή κι αυτή δεν αποτελεί αξία καμίας ένωσης. Το αποδεικνύουν καθημερινά. Δώστε τους λίγα ευρώ παραπάνω. Θα σου πουλήσουν και την μάνα τους, τον πατέρα τους, τα παιδιά τους. Πόσα ευρώ ή δολλάρια αξίζει η ζωή και η ηθική σας ρε;
η πρώτη ταινία που είχα δει του Θόδωρου Αγγελόπουλου ήταν το βλέμμα του Οδυσσέα. δεν ήμουν ενήλικας. ήμουν μόλις 14 ετών έφηβος. ήταν τότε που ξεκίνησε ένας έρωτας. η αγάπη για τον κινηματογράφο. για τον άλλο κινηματογράφο. ακόμη οι εικόνες είναι χαραγμένες μέσα μου, η μουσική. Πρέπει να ήταν στο Αττικόν. Πάντα άρεσε στην μητέρα μου να πηγαίνουμε εκεί.
ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζα ήταν ότι εγώ έβλεπα την τέχνη ως ένα είδος παιχνιδιού. δεν μου άρεσε ποτέ ένα έργο επειδή αυτό θα με έκανε πιο… έξυπνο. τι να το κάνεις να έχεις καταλάβει όλο το μονόγραμμα αν δεν μπορεί έστω και μία φράση να σου θυμίσει ένα πληγωμένο φιλί, να σου ξύσει μία λαβωματιά κρυμμένη. δεν είμαι ενάντια στην γνώση. τουναντίον λατρεύω την γνώση.
λατρεύω την προσπάθεια κατανόηση του όλου που προσπαθεί μία μειοψηφία ανθρώπων. η κατανόηση μιας κυτταρικής λειτουργίας μπορεί να με ενθουσιάσει. εκεί που οι περισσότεροι μπορεί να βλέπουν μία βαρετή διαδικασία πρωτεϊνοσύνθεσης εγώ βλέπω ένα καλοστημένο βαλς. και μου φαίνεται τόσο όμορφο. η επιστήμη είναι η μία μορφή αντίληψης της πραγματικότητας ως είναι.
η τέχνη θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι η μορφή αντίληψης της πραγματικότητας όπως την δεχόμαστε. μην προσπαθήσεις εντελώς νεκρά απλά να δεις τι θέλει να πει ο ποιητής. προσπάθησε πρώτα να σκαλίσεις μέσα σου, να δεις τι μπορεί να λέει σε εσένα πρώτα σε πρωτόλεια βάση. μπορεί να μην ταιριάζετε. μπορεί να μην είσαι έτοιμος. μπορεί απλά να απέτυχε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
επανέρχομαι όμως στο Θόδωρο Αγγελόπουλο. συνήθως όταν μιλάς για αυτόν κι όταν μάλιστα πεις ότι σου αρέσει η εργογραφία , έχουν όλοι έτοιμη την κριτική τους. βιάζονται ακόμη κι αν δεν έχουν δει ποτέ κάποια ταινία του.
γενικά οι άνθρωποι αγχώνονται με τον άλλον κινηματογράφο. όχι άδικα πάντα, μια και η όποια επαφή μαζί του πιο πολύ με διαδικασία πανελλαδικών μπορεί να παρομοιαστεί παρά με απόλαυση ή πρόταση. όμως ο ίδιος ο Αγγελόπουλος δεν θέλει να αντιμετωπίζονται έτσι οι ταινίες.
Εδώ σε μία συνέντευξη που είχε δώσει σε ένα τοπικό κρητικό κανάλι όπου δυσφορεί στο αναφορά για αναζήτηση μηνυμάτων στις ταινίες του (χρονικό σημείο 25:05) αν και αξίζει να την παρακολουθήσετε ολόκληρη μια και ήταν ένας πολύ συγκροτημένος άνθρωπος και καθόλου νάρκισσος.
σακιδιο 