επιστροφή

το να διαλέξεις τις λέξεις για τον τόπο που σε φιλοξένησε είναι πάντα δύσκολο. όση δύναμη και να χουν οι λέξεις μοιάζουν κενές, αδύναμες μπροστά στις αναμνήσεις, τις γεύσεις, τις στιγμές. κάθε λέξη πριν αποτυπωθεί έχει περαστεί από τόσα φίλτρα που δεν βγαίνει ποτέ ανόθευτη. το να αποτυπώσεις τη στιγμή είναι σαν να αποκρυπτογραφείς το φιλί. μόλις το κάνεις χάθηκε.

έτσι το μόνο που σου μένει είναι να προσφέρεις κάποιες υποψίες στιγμών ή κάποιες ματιές σου που τις αφήνεις να ξεφύγουν.

μην προσπαθήσεις να μάθεις το νησί (συγκεκριμένα την κάρπαθο) μέσα από αυτές τις εικόνες. αυτό μπορούν έστω και επιφανειακά να το κάνουν οι διάφοροι ταξιδιωτικοί ιστότοποι πολύ καλύτερα.

αυτό που αφήνω να φανεί είναι κάποια θραύσματα στιγμών και γλυκών (ή και πικρών αναμνήσεων).

βλέμμα προς το αιγαίο από την όλυμπο καρπάθου

ήσυχα και καθαρά νερά στην απόκρυμνη παραλία του αγίου μηνά

make a wish - πυργάκια ευχών στην παραλία του λευκού. σε συνδυασμό με τα κρινάκια της άμμου είναι ένα πολύ όμορφο θέαμα

κοντρά στον άνεμο που σμιλεύει οτιδηποτε πάνω στο νησί

μοιάζει να σμηλεύει την ματιά

και την ανάσα μου τούτο το φως.

ολημερίς υφαίνει στο κορμί μου μυρωδιές,

αναμνήσεις με τρηγούν

κι ύστερα το βράδυ , γλυκό αέρας

με ξεκουράζει στα όνειρά μου,

πουνέντης γλυκός με ξεδιαλύνει.

περισσότερες φωτογραφίες μου από  την κάρπαθο θα βρείτε εδώ  στο flickr. μέσα στις επόμενες ημέρες θα προστεθούν κι άλλες.

η φωτογραφία της προηγούμενης ανάρτησης είναι από την περιοχή του αγίου θόρου (αγίου θεοδώρου) της καρπάθου φυσικά.