τι θέλει να πει ο ποετής;

Πολλοί θα μιλήσουν για ποίηση, για το τι είναι ποίηση. Σίγουρα δεν είναι το τι θέλει να πει ο ποιητής (*). Μία από τις πρώτες μορφές έκφρασης του ανθρώπου, αυτό σίγουρα. Σίγουρα επίσης δεν είναι για τους λίγους αλλά όχι και για τους πολύ πολλούς. Δεν έχει νόημα να ψάχνεις συνεχώς το νόημα πίσω από τις λέξεις, αν δεν σε έχει αγγίξει ούτε μία χροιά των στίχων. Και ναι μοιάζει τρελό που μέσα από τόσους παράλογους συνειρμούς βγαίνει νόημα  που ίσως μία διατριβή να μην έφτανε. Συνήθως είναι θλιμμένη, μια και στη λύπη ψάχνουμε να βρούμε τα σπασμένα κομμάτια μας και να τα μαζέψουμε, να βρούμε ίσως το γιατί. Κι από τα «άσχετα» θραύσματα, τις άσχετες εικόνες εμφανίζεται αυτή.

και κάτι ακόμα, θέλει χρόνο, δεν απευθύνεται στους βιαστικούς.

Μία ωραία σχετική σκηνή (σε δύο συνέχειες στο youtube) από την ταινία «ο κύκλος των χαμένων ποιητών«.

Για το ποίημα Oh captain my captain που αποτελεί βασικό στοιχείο αυτής της ταινίας .μπορείτε να βρείτε πληροφορίες εδώ από την wikipedia

(*) έχεις μία γεύση τρικυμίας στα χείλη… [Μαρίνα των βράχων, Οδυσσέας Ελύτης] το ερωτευμένο το φιλί τέτοια γεύση δεν έχει; χρειάζεται λυσάρι;

μια πλατεία που ζήλεψα

μια πλατεία που ζήλεψα, όχι γιατί είναι η πιο όμορφη. η πιο όμορφη μπορεί να μην είναι αλλά έχει μία ιδιαιτερότητα. είναι μία πλατεία που οι κάτοικοι γύρω της αγωνίστηκαν για να να υπάρξει.

για όσους δεν γνωρίζουν το παραπάνω σημείο (ναβαρίνου και χαριλάου τρικούπη στα εξάρχεια) ανήκε στο τεε, το οποίο το είχε παραχωρήσει στον δήμο αθήνας. το δημοτικό συμβούλιο είχε αποδεχθεί την πρόταση και την υλοποίηση όμως ο χώρος από το 1990 που είχε γίνει η μεταβίβαση λειτουργούσε ως ιδιόκτητο υπαίθριο parking. πέρσι τέτοια εποχή που έληξε η μίσθωση του parking οι κάτοικοι αποφάσισαν να υλοποιηθεί η απόφαση που τόσο απροκάλυπτα αγνοήθηκε και να φτιάξουν έναν ελεύθερο χώρο για αυτούς και τα παιδιά τους.

έτσι τα όποια έργα θα δείτε εκεί (δεντροφύτευση, παγκάκια, παιδική χαρά) έχουν γίνει από τους κατοίκους που εθελοντικά προσφέρθηκαν να συνεισφέρουν σε αυτή την πρωτοβουλία. χωρίς καμπάνιες, κανάλια και σπόνσορες έστησαν τον όποιο χώρο και τον συντηρούν, με αρκετές δυσκολίες. μέσα από το blog τους θα δείτε τις διάφορες εκδηλώσεις τους καθώς και τις ανάγκες που έχει το όλο θέμα.

σε αυτή την ανάρτησή τους μπορείτε να βρείτε αναλυτικά την ιστορία του πάρκου

διάσπαρτες λίστες και σκέψεις

Απλές απορίες :

• που πήγαν τα λεφτά των ταμείων; ποιοι τα έφαγαν;
• ποιοι έφαγαν τις επιχορηγήσεις της Ε.Ε. ;
• ποιοι ήταν μέσα στο φιάσκο του χρηματιστηρίου;
• ποιοι συμμετείχαν στον σκάνδαλο της siemens
• το ίδιο και για το Βατοπέδι
• ο δημοσιογράφος που δέχτηκε μίζα 5 εκατομμύρια ευρώ γιατί κυκλοφορεί ανενόχλητος κι έχει και δική του εφημερίδα;
• γιατί οι συνδικαλιστές ευτέλησαν την αξία της απεργίας και της διαδήλωσης (φαίνεται άσχετο αλλά δεν είναι);
• από πότε η δημοκρατία νοείται ως δημοκρατία των ολίγων;
• γιατί τόση κάψα για το πανεπιστημιακό άσυλο όταν το βουλευτικό παραμένει απείραχτο σε πολύ χοντρά και σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα
• γιατί βουλευτές που μιλάνε με ανακρίβειες και συκοφαντούν και πάνω στις συκοφαντίες στηρίζουν πολιτικές τους δε δέχονται κυρώσεις (λέγε με Άδωνη και Καρατζαφέρη);
• γιατί εσύ συμπολίτη μου όλο λες ότι μας χρειάζεται μία χούντα μεταθέτοντας απλά την ευθύνη σε άλλους για την ανικανότητά σου να παρέμβεις στην πραγματικότητα και στο μέλλον σου;

όλα τα παραπάνω έχουν στηριχτεί σε μεγάλο βαθμό στην ανύπαρκτη συμμετοχή μας. τους έχουμε αφήσει να μας διαφεντεύουν. δεν τους ελέγχουν και δεν μας φοβούνται. νομίζουμε ότι μπαλώνοντας την κατάσταση με απάθεια και ρουσφέτια ότι λύνουμε τα πράγματα. όμως το μπάλωμα όλο και μεγαλώνει.

δεν είναι πρόβλημα η δημοκρατία όπως η λαοπλάνοι δεξιοί και  ακροδεξίοι διατυμπανίζουν. και αυτή τη στιγμή έχουμε πρόβλημα γιατί υπάρχει έλλειμα δημοκρατίας. δημοκρατία δεν είναι ψηφίζω κάθε 4 χρόνια ή 3 και μετά τελείωσε. αυτοί που είναι από πάνω πρέπει να ελέγχονται. από εμάς. δεν γίνεται να ανεχόμαστε να έχουν παιχτεί και να παίζονται στις πλάτες μας εκατομμύρια από πολλά λαμόγια που δηλητηρίαζαν και δηλητηριάζουν την κοινωνία μας και εμείς να μένουμε απαθείς. αν δεν προστατεύουμε την ζωή μας πώς θα προστατεύσουμε την ζωή των παιδιών μας, των δικών μας ανθρώπων; η απομόνωση είναι η παγίδα, γλυκιά παγίδα. ο καθένας για τον εαυτόν του. από την εποχή που είχαμε φτάσει η κοινωνία να ελέγχει κάθε κίνησή μας (εξίσου παράλογο) έχουμε φτάσει στην εποχή που συγκροτούμε μία κατακερματισμένη κοινωνία. ακόμη και σε μία πολυκατοικία δεν μπορούν να συνεννοηθούν για τα βασικά σε μία συνέλευση.

όχι άλλη απάθεια. αυτή είναι το όπλο τους…

Υπατία

Μία ταινία όπου μαθαίνουμε πολλά για την δύναμη της θρησκοληψίας και του φανατισμού. Για την δύναμή τους να καταστρέφουν ότι γεννά και διψά για ζωή.

Μην παγιδευτείτε και θεωρήσετε ότι είναι ο χριστιανισμός ή η οποιαδήποτε ,στηριζόμενη στον ιουδαϊσμό, θρησκεία το πρόβλημα. Η αμάθεια και η ανέχεια είναι δυνάμεις που οδηγούν τον άνθρωπο στην απόγνωση και στην οπισθοδρόμηση. Ψάχνει κάπου να πιαστεί, ένα δεκανίκι και αυτό είναι η θρησκοληψία. Για μένα γενικά η θρησκεία.

η επιστήμη με τα όποια προβλήματά της δεν εγγυάται την τελειότητα. αν τα δεδομένα την οδηγούν αμφισβητεί και τα ίδια της τα θεμέλια. αρκεί να υπάρχει απόδειξει. η επιστήμη δεν απαιτεί από εσένα να πιστέψεις αλλά να πεισθείς. η επιστήμη δεν είναι θρησκεία και δεν ξέρει τα πάντα τα ψάχνει.

η θρησκεία τα ξέρει όλα. είναι η λύση για τα πάντα. και ο από μηχανής θεός πάντα καραδοκεί για τα δύσκολα. και αμφισβήτηση φυσικά δεν υπάρχει. γιατί ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τον θεό;

Μία ταινία για μια γυναίκα που είναι μορφωμένη, ελεύθερη. Που η αγάπη της είναι να μαθαίνει, να αμφισβητεί, να ερευνά . Μία γυναίκα που διαλέγει από την «συντροφιά» ενός συζύγου ως υποτακτική του , την μοναξιά της γνώσης, της ελευθερίας.
Και υπήρξαν άνδρες που την λάτρεψαν για αυτό κυρίως κι όχι μόνο για την ομορφιά της. Βλέπεις είναι σύνηθες να ξεχνάμε ότι οι πραγματικά ωραίες γυναίκες δεν είναι μόνο όμορφες αλλά και έξυπνες.

Πραγματικά πολύ καλή ταινία.

Να χαίρεστε τους αγίους και τους θεούς σας. Την αξία της τρίχας μιας τέτοιας γυναίκας δεν την έχουν όσοι και να μαζευτούν. Γιατί αυτή γεννά κι αυτοί σκοτώνουν.

Δέστε πώς φτιάχτηκαν και τι ήταν οι «άγιοι». Και για μην ξεχνιόμαστε και νομίζουμε ότι μόνο τότε γινόντουσαν αυτά, κι ο «άγιος» νεκτάριος καλό κουμάσι ήταν και του λόγου του. παλιά η συνταγή βλέπεις.

Πληροφορίες για την Υπατία εδώ , εδώ καθώς κι εδώ.