Ματ. όπως λέμε…

Σαν τον Βασιλιά που πέφτει. Ματ. Και πρέπει να είσαι εκεί, έτοιμος να δεχτείς την νίκη αλλά και την ήττα. Το σκοτάδι απλώνεται σαν ομίχλη. Οι λεπίδες του επιβάλουν τον νόμο. Και αφήνεις το αίμα να χυθεί πάνω στο χώμα, ελπίζεις. Αφήνεσαι να χαθείς στην σιωπή, αφήνεσαι στην μελωδία της. Γαλήνια.

Είναι από καιρό πια που χουν χαθεί οι άμυνες. Η επίθεση είναι η μόνη μας επιλογή.
Κι αυτοί οι παλμοί της καρδιάς πόσο φοβίζουν.

Τα βήματα ηχούν μοναχικά στο πεζοδρόμιο. Η μεγάλη στιγμή φτάνει, η στιγμή που πρέπει να σπάσεις τον καθρέπτη. Όμως φοβάσαι τι υπάρχει μέσα του. Φοβάσαι το τι κρύβεις.

Το τζάμι χώνεται στην σάρκα. Παιδικές φωνές φωλιάζουν στο κεφάλι σου. Πονάνε τόσο αυτές οι φωνές. Σαν συρματοπλέγματα. Πρέπει να τα κόψεις. Να βγεις εκεί έξω. Μην φοβηθείς που θα χαθεί το σκοτάδι.

από τον ορίζοντα ανατέλλει ένας κατακόκκινος ήλιος. ερημιά. ίσως και κρύο. αλλά ελεύθερος.

Ματ. όπως λέμε…

Δεν έχει απαραίτητα νόημα το παραπάνω κείμενο. Είναι εικόνες που βγήκαν όσο άκουγα αυτή τη μουσική,. Προσπάθησα να έχει μία συνοχή. Αν δεν έχει δεν με πειράζει.

Μαουτχάουζεν

Δυστυχώς πρέπει να ξαναδιαβαστεί.

Όταν το διάβασα άκουσα πολύ διαφορετικά τον κύκλο τραγουδιών Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν του Μίκη.

Ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο του Καμπανέλλη. Ρέει άμεσα. Γρήγορα. Δεν σου εκβιάζει το συναίσθημα. Θα μπορούσε. Δεν το κάνει..

Μας μιλά για ένα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου οι κρατούμενοι προετοίμαζαν το θάνατό τους, μύριζαν το θάνατό τους. Δυστυχώς όμως ο κόσμος ξεχνά. Όχι μόνο εδώ στον τόπο μας. Γενικά ο άνθρωπος επιλέγει να ξεχάσει. Έπειτα είναι έτοιμος να επαναλάβει τα ίδια και χειρότερα εγκλήματα. Ελπίζω να διαψευσθώ.

διαβάστε το και έπειτα ακούστε και το δίσκο.

Ξεχωρίζω δύο τραγούδια. Το Άσμα Ασμάτων και τον Αντώνη.

eden και dvorak

αγαπημένο μάνγκα

μεταποκαλυπτικό. σκοτεινό.σύχρονο. όπως το μέλλον.

αξίζει να το διαβαστεί και να προβληματίσει.

για μουσική συνοδεία προτείνω το άλμπουμ του  Τσέχου Τόμας Ντβόρακ Zorya (Ζόρια).

καλή ανάγνωση και ακρόαση

 

ναι είναι φωτογραφημένο ανάποδα 🙂

 

υπερπανσέληνος και λίγη τζαζ

  μπήκε μέσα στο σπίτι. έκανε ένα γρήγορο ντους να φύγει η θολούρα της δουλειάς. ζέστανε λίγο το φαΐ, σερβιρίστηκε και λίγο κόκκινο κρασί. έκλεισε τα φώτα, άφησε το στερεοφωνικό να παίζει απαλά μουσική. κάθησε λίγο στο μπαλκόνι. είχε λίγη ψυχρούλα αλλά ακόμη μπορούσε να καθήσει χωρίς να κρυώνει. η πόλη σαν απόμακρο μελίσσι, βούιζε. όπως και οι σκέψεις του.λίγη προσπάθεια για όνειρο. το φεγγάρι είχε ήδη βγει.

η φωτογραφία είναι από το αρχείο της νάσα