ζωή σημαίνει διεκδίκηση (μέρος 2)

όταν έγιναν τα γεγονότα με την εισβολή στους χώρους των καταλήψεων ήμουν μακρυά από την Αθήνα. αλλά και να ήμουν δεν είμαι από τα πιο συγκρουσιακά άτομα. η αλληλεγγύη μου είναι στο να μιλώ για αυτά. να τα διαδίδω. όσο μπορώ να μην σιωπώ.

όταν ήμουν το λοιπόν εκτός Αθηνών είχε γίνει μία πορεία συμπαράστασης στην κατάληψη της villa amalias. μία πορεία που θάψανε τα κανάλια και ο περισσότερος τύπος.

η ομάδα διακόπτες ευτυχώς το κινηματογράφησε οπότε έχει υπάρξει υλικό με αυτήν την πορεία που πραγματικά με εντυπωσίασε.

γεγονότα προετοιμάζονται και θα είναι πιο δυναμικά στο μέλλον. δυστυχώς η παλιά Ελλάδα είναι ένα ζόμπι (ούτε καν βαμπίρ), μία νεκροζώντανη μαριονέτα. πεθαίνοντας θέλει να πάρει μαζί της τους όποιους σπόρους αμφισβήτησής της.  δεν διψά για ζωή αλλά για θάνατο , καθώς αποσύρεται.

υγ ναι το έχω ξαναβάλει το βίντεο. αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε αυτό ξανά.

ζωή σημαίνει διεκδίκηση

υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ζουν αξιοπρεπείς. να ζουν. να διεκδικούν.

την ζωή καθημερινά την διεκδικούμε και μαζί την αξιοπρέπειά της.

τέτοια άνθρωποι είναι για μένα τα παιδιά της κατάληψης στην βίλα Αμαλίας.

στο παρακάτω βίντεο οι ομάδα διακόπτες μας παρουσιάζει την τυπογραφική κολεκτίβα Rotta η οποία στεγαζόταν στην βίλα Αμαλίας.

ενώ στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε την εισβολή της αστυνομίας στην κατάληψη.

 

δυστυχώς σε μία παρασιτική κοινωνία είναι πιο εύκολο να κυνηγάς, να μισείς αυτούς που θέλουν να αναπνέουν, να δημιουργούν, να μην λατρεύουν τα εύκολα όνειρα.

 

τόσα χαμόγελα

τόσα όμορφα χαμόγελα
λουλούδια που θέλουν να 

τα σβήσουν

διότι δεν έμαθαν να εκτιμούν την
 τακτοποιημένη τους

ασχήμια.

τόσα νέα χαμόγελα
και τόσοι νεκροί πίσω

από τα κράνη
που μισούν ότι ανθίζει και δεν επιζητά

την σιωπή.

τόσα χαμόγελα
που δεν μάθανε

την αναπνοή τους
να την αγγίζουν με

ντροπή.

τόσα χαμόγελα
που η

ματιά τους
τολμά να ονειρευτεί.

γι΄αυτό τους μισούν
γι’ αυτό τους χλευάζουν 

οι υποταγμένοι νεκροί

g-reve generale

Ντροπή σας Γάλλοι. Ντροπιάζετε όλη την Ευρώπη. Ξέρετε πόσους κόπους έχουμεν κάνει δια τούτη την Ένωση; Με τις απεργίες θα κάμετε μωρέ καλά τούτο τον τόπο; Αλήτες δεν ντρεπόσαστε να μην ακούτε πειθήνια τούτον τον μέγα οραματιστή Σαρκοζί.

Με τις απεργίες τούτες που θα πάμεν; Που θα οδηγηθούμεν; Ποιος θα επισκεφτεί πια την Ευρώπη; Ποιος θα έρθει να επισκεφτεί το Παρίσι , την Αθήνα άμα εσείς και εμείς απεργούμε και κάμομεν φασαρίες σαν ανόητα σχολαριόπαιδα που αρνούνται το μουρουνόλαδο που τους σερβίρουν με τόση αγάπη και στοργή οι κυβερνήσεις τους. Πώς θα λογοδοτήσουν βρε μετά στα αφεντικά τους; Υπάλληλοι είναι κι αυτοί.

Ανταπόκριση του αποσταλμένου ανταποκριτή μας στην Γαλλία μας δίνει τις παρακάτω αποκλειστικές πληροφορίες:

Πάγκαλος και κύριος Μανωλίδου αποκλείστηκαν από αλήτες διαδηλωτές και δεν μπόρεσαν όπως είναι προσωπικό τους δικαίωμα, να απολαύσουν τον καφέ και το ουισκάκι τους με τρεις ζάχαρες και παγάκια στον πύργο του Άιφελ. Ο κύριος Σαρκοζί ζήτησε συγνώμη και υποσχέθηκε να λυθεί άμεσα το θέμα.

Επίσης ο κύριος Σαρκοζί καλείται να ζητά την βοήθεια των ελληνικών ΜΑΤ εντυπωσιασμένος τα μάλα από τις τελευταίες τους επιτυχίες. Ο Γεώργιος Παπανδρέου νιώθει αλληλέγγυος προς τον γαλλικό λαό και στα αιτήματά του ενώ παράλληλα ενημέρωσε τον κύριο Σαρκοζί ότι θα αποστείλει άμεσα τις δυνάμεις των ηρωικών ΜΑΤ αλλά και ομάδα των υποβρύχιων καταστροφών για να καταστείλουν τους αλήτες απεργούς και διαδηλωτές.

Η άμεση αντίδραση είχε ως αποτέλεσμα την άμεση σύνθεση καινούριων τραγουδιών από την κυρία Σαρκοζί που υποσχέθηκε τον καινούριο της σιντί να είναι αφιερωμένο στο ΠΑΣΟΚ και να έχει τίτλο Giorgos j’ adore.

Επίσης η γαλλική αστυνομία  εντυπωσιάζεται και ετοιμάζεται να διεξάγει τελετή μετά το πέρας των εξελίξεων για αδερφοποίηση των δύο σωμάτων, του γαλλικού και του ελληνικού. Ενώ τίθεται θέμα για ενοποίηση των  αδερφών τμημάτων μέσω του προγράμματος των περικοπών των δημόσιων ελλειμμάτων. Το καινούριο σώμα των ΜΑΤ θα είναι δίχρωμα και θα είναι χακομαύρο ως δήλωση των πραγματικών ριζών αυτών των σωμάτων.

Και πριν ο κόκκορας γίνει κρασάτος… ο Καίσαρ αναφώνησε alea jasta est και αποχώρησε.

η φωτογραφία ανήκει στον  serge grosclaude