«Χαιρετίσματα στο θείο» , «Το φάντασμα του Ναζισμού» καθώς και μία μικρή ανάλυση περί μετεμψύχωσης – ναζισμού

  Τώρα τελευταία έπεσε στα χέρια ένα παλιό βιβλίο που μου έκαναν δώρο , το «Χαιρετίσματα στο θείο« του Ντάνιελ Τσαβαρία. Το πρώτο κεφάλαιο ομολογώ με δυσκόλεψε και έκανα αρκετό καιρό να το αρχίσω. Όμως από το δεύτερο και μετά ο «κώδικας» του βιβλίου άρχισε να ξεδιπλώνεται. Τα περισσότερα κεφάλαια είναι μικρά και σε  σύνολο αγγίζουν τα 90 και κάτι (το χω δανείσει αυτή τη στιγμή και δεν το χω εύκαιρο). Μία γρήγορη περιγραφή της πλοκής του βιβλίου θα έλεγα ότι αποτελεί η «Ανατομία του φασισμού». Το βιβλίο αποτελεί κάτι τέτοιο, μας παρουσιάζει την γένεση και την πορεία των ηρώων – μελανοχιτώνων και ταυτόχρονα τις βασικές αρχές της ιδεολογίας τους. Η βασική ραχοκοκαλιά είναι αυτή ενώ ταυτόχρονα ξετυλίγονται γύρω της παράλληλες ιστορίες σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και τόπους, από την εποχή του τέλους(;) της Αποικιοκρατίας έως την πτώση του Ανατολικού μπλοκ, και από την Λατινική Αμερική έως την Κούβα και την Ισπανία του Φράνκο. Δεν πρόκειται για ένα διδακτικό βιβλίο, δεν μας κουνάει το δάκτυλο ο συγγραφέας. Ο Τσαβαρία απλά μας παρουσιάζει τους ήρωες σαν σ’ ένα περιπετειώδες ντοκιμαντέρ. Μας κάνει κοινωνούς της (φασιστικής) ιδεολογίας και της ψυχολογίας τους. Η εμμονή με τον ρομαντικό ήρωα – ιππότη που αψηφά τον θάνατο, του εκλεκτού, είναι εδώ, πανταχού παρούσα και ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας. Τα συμπεράσματα όμως είναι δικά μας.

Παρότι είναι ένα βιβλίο για απαιτητικούς αναγνώστες το κείμενο ρέει χωρίς διακοπή. Είναι λίγες φορές που εντόπισα να υπάρχει «κοιλιά» και αυτό όχι για πολύ.  Η μετάφραση (κι όχι μόνο) του Κρίτων Ηλιόπουλου είναι πάρα πολύ καλή δίνοντάς μας πολλές και χρήσιμες πληροφορίες για γεγονότα και πρόσωπα που αναφέρονται μέσα στο βιβλίο. Γενικά οι εκδόσεις Opera έχουν κάνει μία πολύ καλή δουλειά μια και το πολυσέλιδο βιβλίο διαβάζεται άνετα χωρίς να καταστρέφεται.

μικρή σημείωση: ο «Τροπικός του Αιγόκερω» μετά από το «Χαιρετίσματα στο θείο» μου φάνηκε πιο βατό και εύκολο.

  Αφού είχα τελειώσει με το βιβλίο του Τσαβαρία άκουσα σε ραδιοφωνική εκπομπή δημοσιογράφου Γιώρχου Σαχίνη για την μελέτη του Βαγγέλη Τζούκα  «Το φάντασμα του Ναζισμού» από τις εκδόσεις Εστία.

  Μία μικρή αλλά συμπυκνωμένη μελέτη τόσο για την γένεση αλλά και για την συνεχόμενη παρουσία της μυθολογίας και ιδεολογίας του ναζισμού στην λογοτεχνία και την μουσική αλλά και όχι μόνο. Θα το προτιμούσα ίσως λίγο πιο αναλυτικό και επικαιροποιημένο στο τελευταίο του κεφάλαιο όπου μας δίνει μία μικρή γεύση για το πώς η «ελαφριά» διασκέδαση μας κάνει κοινων@ς της ναζιστικής ιδεολογίας και νοοτροπίας, έτοιμ@ς να αποδεχθούμε πιο εύκολα μία επερχόμενη επανεμφάνισή της.

  Κάθε κεφάλαιο το ακολουθεί μία αναλυτικότατη βιβλιογραφία, ακόμα και στην Εισαγωγή, δίνοντάς μας την σκυτάλη να κάνουμε την δική μας έρευνα και αναζήτηση πάνω στο θέμα. Το κείμενο είναι καλογραμμένο και ως προς το θέμα του ρέει γρήγορα, δίνοντας με εύκολο τρόπο τις πληροφορίες του χωρίς να είναι ρηχό.

  Τελειώνοντας το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά και από προσωπική μου πείρα διαπίστωσα πιο ουσιαστικά την όχι και τόσο αθώα φύση πολλών παραφυσικών και παραϊστορικών θεωριών (κοίλη γη, μετεμψύχωση από οπαδούς της Νέας Εποχής, απόρριψη της Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής των ελληνικών φύλων, εξωγήινη καταγωγή του ανθρώπου κτλ). Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετές από αυτές έχουν ως δομικό στοιχείο τον «εκλεκτό».

   Ως άθεος οι διάφορες παραδόσεις/θρησκείες μου φαίνονται πολύ ενδιαφέρουσες για το τρόπο κατανόησης του κόσμου και της ζωής από τον άνθρωπο. Σε ένα μεγάλο βαθμό σέβομαι την ανάγκη του ανθρώπου να πιαστεί από κάπου. Ο θάνατος είναι κάτι που είναι βαρύ, είτε πιστεύεις είτε όχι. Όμως στην περίπτωση της μετεμψύχωσης έχω ακούσει φοβερές φασιστικές και ρατσιστικές αναλύσεις  που θα μπορούσαν να δώσουν το τέλειο άλλοθι στους οπαδούς της. Έχω ακούσει το λοιπόν ότι το άτομο το οποίο έχει μία δυστυχισμένη παρούσα ζωή ουσιαστικά «πληρώνει» τα αμαρτήματα μίας προηγούμενης ζωής. Δηλαδή βλέπετε έναν άνθρωπο να έχει καρκίνο; Ένα παιδάκι να το βιάζουν; Μην τους λυπάστε ή τους βοηθάτε. Ουσιαστικά αποτελούν ψυχές που πληρώνουν για τα κρίματα των προηγούμενων ζωών τους. Μάλιστα φτάνουν αρκετοί από αυτούς (που πάντα είναι απολιτίκ και ελαφρείς), να υποστηρίζουν ότι η Αφρική αποτελεί την αποθήκη των καταραμένων ψυχών. Το τέλειο υπερφυσικό άλλοθι κάθε ρατσιστή για τον μισανθρωπισμό του.

Μην σας ακούγεται τόσο τραβηγμένο. Αντίστοιχα άλλοθι είχαν φτιάξει και οι Ναζί για να δικαιολογήσουν τα εγκλήματά τους. Βάφτισαν κατώτερες φυλές, αντικειμενοποίησαν τον διαφορετικό άνθρωπο για να μπορούν πιο εύκολα να τον εξοντώσουν. Κι αυτό είναι το βασικό συστατικό του Ναζισμού που τον κάνει την χείριστη από της απολυταρχικές ιδεολογίες. Πολιτικοποιεί το έγκλημα. Είναι δομικό συστατικό του η αντικειμενοποίηση και η εξόντωση του διαφορετικού ανθρώπου (όχι απλά του αντιπάλου – χωρίς αυτό να είναι λίγο).

  Και όπως πάντα μετά κάθε μεγάλο έγκλημα οι περισσότερ@ δηλώνουν άγνοια. Δεν έχουμε όμως τέτοια πολυτέλεια εδώ και πάρα πολύ καιρό.

επιστολή προς post-Mesdames Sousoudous

Μπορεί στην Δύση να νομίζουμε ότι η Παγκόσμια Ιστορία ουσιαστικά είναι ταυτόσημη με την Δυτική όμως μεγάλοι στρατηγοί όπως ο 元太祖 , φιλόσοφοι όπως ο 老子 και ο बुद्धत्व  ή ηγέτες όπως ο گیلگمش ή ο رامسس دوم ή η کلئوپاترا επέδρασαν δραστικά τόσο στις περιοχές τους όπως και στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Λέξεις όπως η الجبر και جابر بن حیان ή ישוע‎ τις χρησιμοποιούνται καθημερινά στο λεξιλόγιό μας όμως αγνοούμε τις προέλευσή τους.

Ακόμη και τώρα τολμάμε να τους αγνοούμε και να θεωρούμε ότι ακόμη και στο διαδίκτυο κυριαρχούμε ενώ γλώσσες όπως η 汉语/漢語, η اللغة العربية ή η मानक हिन्दी  αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερα ποσοστά.
Ενώ εταιρίες όπως η 三菱グループ, η 삼성그룹 ή η ソニー株式会社 αποτελούν πολύ σημαντικούς παίχτες τόσο της παγκόσμιας οικονομίας όσο και της κουλτούρας μας.

Τέλος δεν θα πρεπε να αγνοήσουμε το uMunthu και τα 漫画 που αποτελούν νέα στοιχεία της σύγχρονης κουλτούρας.

Με πολλή αγάπη το παρόν κείμενο στους αγγλολάγνους (παλιά ήταν γαλλολάγνοι) που ηχούν τόσο ηλίθιοι όπως τα μάτια bleu σε τραγούδι του Πάριου. Μπράβο σου που ξέρεις αγγλικά αλλά άμα σου γράψω ότι μου αρέσει να διαβάζω Лев Николаевич Толстой , να βλέπω 黒澤 明, ότι αγαπημένος μου ήρωας είναι ο 伊賀野カバ丸. Ή για ψώνιο θα με περάσεις ή για ηλίθιο κι όχι σίγουρα για μορφωμένο ή κοσμοπολίτη.

ράδιο μπλα μπλα

το ραδιόφωνο είναι ένα ιδιαίτερο μέσο. με θυμάμαι πολύ μικρό με το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι να προσπαθώ να γράψω μία εκπομπή ή ένα τραγούδι από το ηχείο του ραδιόφωνου. το ραδιόφωνο έχει μία μαγική ικανότητα να σου κρατά συντροφιά χωρίς όμως να σε αποσπά, κάτι που ούτε η τηλεόραση αλλά ούτε το διαδίκτυο μπορεί να το κάνει.

ως έφηβος θυμάμαι την γέννηση της ελεύθερης (;) ραδιοφωνίας. τις πρώτες εκπομπές του τζερόνιμο γκρούβι και του μελωδία ή του ρόδον fm, σταθμοί εντελώς διαφορετικοί που όμως είχαν το προσωπικό του στίγμα.

από εκπομπές θυμάμαι την χαρά που με είχε γεμίσει όταν ανακάλυψα τον μουσικό πλούτο του γεραμάνη καθώς και του γιάννη πετρίδη.

με έχει γεμίσει πίκρα που το ραδιόφωνο έχει καταντήσει μουσικό σούπερ μάρκετ και κακή αντιγραφή της τηλεόρασης, ενώ είναι ένα πολύ δυνατό μέσο. η μαγιονέζα δεν απέχει και πολύ από το τελευταίο σιγκλάκι.

ελάχιστους σταθμούς πια παρακολουθώ , μετρημένους στο δάκτυλα του ενός χεριού. τον μελωδία απλά τον έχω εγκαταλείψει με το κόψιμο της εκπομπής του λάμπη λιάβα. οι σταθμοί μουσικές λίστες δεν με ενδιαφέρουν είτε παίζουν ποιοτικά είτε σκουπίδια, το ίδιο μου κάνει. δεν μου λέει κάτι αν το γιουχου και το ουάου λέγεται με λα μινόρε και χάχανα.

ίσως είναι μία εποχή που θα πρέπει να απαιτήσουμε την ποιότητα και να μην μας αντιμετωπίζουν σαν πελάτες που αγοράζουν μαγιονέζα (κι όχι δεν είναι το ίδιο ). φυσικά κι εμείς θα πρέπει να απαιτήσουμε από τον εαυτό μας να σταματήσουμε να τα αντιμεωπίζουμε όλα επιφανειακά και στο τέλος και τον ίδιο μας τον εαυτό. το να είσαι επιφανειακός είναι το εύκολο γιατί δεν κουράζει.

το μέλλον ίσως δεν συντονίζεται στους μεγάκυκλους πια μια και αρκετοί διαδικτυακοί σταθμοί έχουν εμφανιστεί, θυμίζοντας λίγο της εποχή της ραδιοφωνοπειρατίας αλλά που σίγουρα γίνεται από ανθρώπους με μεράκι. δεν έχω καθήσει ακόμη να τους παρακολουθήσω στενά οπότε δεν μπορώ να εκφέρω ξεκάθαρη γνώμη.

μέχρι στιγμής τις περισσότερες επιλογές μου τις βρίσκω στο κόκκινο 105,5fm που έχει αρκετή μουσικοποικιλότητα.

υ.γ. η συγκεκριμένη ανάρτηση γράφτηκε με αφορμή την αναζήτηση για το παρόν της εκπομπής «αλάτι της γης» η οποία ανακάλυψα ότι κατοικεί στους 89,5 μεγάκυκλους , σταθμού της εκκλησίας της ελλάδος , καθημερινά στις 6 το απόγευμα.

g-reve generale

Ντροπή σας Γάλλοι. Ντροπιάζετε όλη την Ευρώπη. Ξέρετε πόσους κόπους έχουμεν κάνει δια τούτη την Ένωση; Με τις απεργίες θα κάμετε μωρέ καλά τούτο τον τόπο; Αλήτες δεν ντρεπόσαστε να μην ακούτε πειθήνια τούτον τον μέγα οραματιστή Σαρκοζί.

Με τις απεργίες τούτες που θα πάμεν; Που θα οδηγηθούμεν; Ποιος θα επισκεφτεί πια την Ευρώπη; Ποιος θα έρθει να επισκεφτεί το Παρίσι , την Αθήνα άμα εσείς και εμείς απεργούμε και κάμομεν φασαρίες σαν ανόητα σχολαριόπαιδα που αρνούνται το μουρουνόλαδο που τους σερβίρουν με τόση αγάπη και στοργή οι κυβερνήσεις τους. Πώς θα λογοδοτήσουν βρε μετά στα αφεντικά τους; Υπάλληλοι είναι κι αυτοί.

Ανταπόκριση του αποσταλμένου ανταποκριτή μας στην Γαλλία μας δίνει τις παρακάτω αποκλειστικές πληροφορίες:

Πάγκαλος και κύριος Μανωλίδου αποκλείστηκαν από αλήτες διαδηλωτές και δεν μπόρεσαν όπως είναι προσωπικό τους δικαίωμα, να απολαύσουν τον καφέ και το ουισκάκι τους με τρεις ζάχαρες και παγάκια στον πύργο του Άιφελ. Ο κύριος Σαρκοζί ζήτησε συγνώμη και υποσχέθηκε να λυθεί άμεσα το θέμα.

Επίσης ο κύριος Σαρκοζί καλείται να ζητά την βοήθεια των ελληνικών ΜΑΤ εντυπωσιασμένος τα μάλα από τις τελευταίες τους επιτυχίες. Ο Γεώργιος Παπανδρέου νιώθει αλληλέγγυος προς τον γαλλικό λαό και στα αιτήματά του ενώ παράλληλα ενημέρωσε τον κύριο Σαρκοζί ότι θα αποστείλει άμεσα τις δυνάμεις των ηρωικών ΜΑΤ αλλά και ομάδα των υποβρύχιων καταστροφών για να καταστείλουν τους αλήτες απεργούς και διαδηλωτές.

Η άμεση αντίδραση είχε ως αποτέλεσμα την άμεση σύνθεση καινούριων τραγουδιών από την κυρία Σαρκοζί που υποσχέθηκε τον καινούριο της σιντί να είναι αφιερωμένο στο ΠΑΣΟΚ και να έχει τίτλο Giorgos j’ adore.

Επίσης η γαλλική αστυνομία  εντυπωσιάζεται και ετοιμάζεται να διεξάγει τελετή μετά το πέρας των εξελίξεων για αδερφοποίηση των δύο σωμάτων, του γαλλικού και του ελληνικού. Ενώ τίθεται θέμα για ενοποίηση των  αδερφών τμημάτων μέσω του προγράμματος των περικοπών των δημόσιων ελλειμμάτων. Το καινούριο σώμα των ΜΑΤ θα είναι δίχρωμα και θα είναι χακομαύρο ως δήλωση των πραγματικών ριζών αυτών των σωμάτων.

Και πριν ο κόκκορας γίνει κρασάτος… ο Καίσαρ αναφώνησε alea jasta est και αποχώρησε.

η φωτογραφία ανήκει στον  serge grosclaude