Δυστυχώς πρέπει να ξαναδιαβαστεί.
Όταν το διάβασα άκουσα πολύ διαφορετικά τον κύκλο τραγουδιών Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν του Μίκη.
Ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο του Καμπανέλλη. Ρέει άμεσα. Γρήγορα. Δεν σου εκβιάζει το συναίσθημα. Θα μπορούσε. Δεν το κάνει..
Μας μιλά για ένα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου οι κρατούμενοι προετοίμαζαν το θάνατό τους, μύριζαν το θάνατό τους. Δυστυχώς όμως ο κόσμος ξεχνά. Όχι μόνο εδώ στον τόπο μας. Γενικά ο άνθρωπος επιλέγει να ξεχάσει. Έπειτα είναι έτοιμος να επαναλάβει τα ίδια και χειρότερα εγκλήματα. Ελπίζω να διαψευσθώ.
διαβάστε το και έπειτα ακούστε και το δίσκο.
Ξεχωρίζω δύο τραγούδια. Το Άσμα Ασμάτων και τον Αντώνη.
σακιδιο 