το ραδιόφωνο είναι ένα ιδιαίτερο μέσο. με θυμάμαι πολύ μικρό με το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι να προσπαθώ να γράψω μία εκπομπή ή ένα τραγούδι από το ηχείο του ραδιόφωνου. το ραδιόφωνο έχει μία μαγική ικανότητα να σου κρατά συντροφιά χωρίς όμως να σε αποσπά, κάτι που ούτε η τηλεόραση αλλά ούτε το διαδίκτυο μπορεί να το κάνει.
ως έφηβος θυμάμαι την γέννηση της ελεύθερης (;) ραδιοφωνίας. τις πρώτες εκπομπές του τζερόνιμο γκρούβι και του μελωδία ή του ρόδον fm, σταθμοί εντελώς διαφορετικοί που όμως είχαν το προσωπικό του στίγμα.
από εκπομπές θυμάμαι την χαρά που με είχε γεμίσει όταν ανακάλυψα τον μουσικό πλούτο του γεραμάνη καθώς και του γιάννη πετρίδη.
με έχει γεμίσει πίκρα που το ραδιόφωνο έχει καταντήσει μουσικό σούπερ μάρκετ και κακή αντιγραφή της τηλεόρασης, ενώ είναι ένα πολύ δυνατό μέσο. η μαγιονέζα δεν απέχει και πολύ από το τελευταίο σιγκλάκι.
ελάχιστους σταθμούς πια παρακολουθώ , μετρημένους στο δάκτυλα του ενός χεριού. τον μελωδία απλά τον έχω εγκαταλείψει με το κόψιμο της εκπομπής του λάμπη λιάβα. οι σταθμοί μουσικές λίστες δεν με ενδιαφέρουν είτε παίζουν ποιοτικά είτε σκουπίδια, το ίδιο μου κάνει. δεν μου λέει κάτι αν το γιουχου και το ουάου λέγεται με λα μινόρε και χάχανα.
ίσως είναι μία εποχή που θα πρέπει να απαιτήσουμε την ποιότητα και να μην μας αντιμετωπίζουν σαν πελάτες που αγοράζουν μαγιονέζα (κι όχι δεν είναι το ίδιο ). φυσικά κι εμείς θα πρέπει να απαιτήσουμε από τον εαυτό μας να σταματήσουμε να τα αντιμεωπίζουμε όλα επιφανειακά και στο τέλος και τον ίδιο μας τον εαυτό. το να είσαι επιφανειακός είναι το εύκολο γιατί δεν κουράζει.
το μέλλον ίσως δεν συντονίζεται στους μεγάκυκλους πια μια και αρκετοί διαδικτυακοί σταθμοί έχουν εμφανιστεί, θυμίζοντας λίγο της εποχή της ραδιοφωνοπειρατίας αλλά που σίγουρα γίνεται από ανθρώπους με μεράκι. δεν έχω καθήσει ακόμη να τους παρακολουθήσω στενά οπότε δεν μπορώ να εκφέρω ξεκάθαρη γνώμη.
μέχρι στιγμής τις περισσότερες επιλογές μου τις βρίσκω στο κόκκινο 105,5fm που έχει αρκετή μουσικοποικιλότητα.
υ.γ. η συγκεκριμένη ανάρτηση γράφτηκε με αφορμή την αναζήτηση για το παρόν της εκπομπής «αλάτι της γης» η οποία ανακάλυψα ότι κατοικεί στους 89,5 μεγάκυκλους , σταθμού της εκκλησίας της ελλάδος , καθημερινά στις 6 το απόγευμα.
Το ραδιόφωνο έρχεται από μια μακρινή εποχή της ζωής μου και ακόμη και σήμερα, κάποιες στιγμές, το αναζητάω.
Είχα φίλους ραδιοερασιτέχνες στα πρώτα χρόνια των fm και έκανα και γω κάτι φεγγάρια ραδιόφωνο. Μαγική αίσθηση. Μου λείπει ακόμη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
νομίζω ότι αυτή η αίσθηση απαιτεί μία ανάλογή ανάρτηση από μέρους σου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εμενα δε μου αρεσει πολυ το ραδιοφωνο, βαζει συνεχεια τα ιδια τραγουδια, πολλες φορες οι παραγωγοι εχουν ενοχλητικη φωνη, λενε συνεχεια βλακειες, οι διαφημισεις ειναι εκνευριστικες.
Τα αθλητικα και πολιτικα τα σιχαινομαι.
Θα ηθελα κατι διαφορετικο.Αλλες μουσικες χωρις ομως να ειναι πολυ alternative, καλες εκπομπες κοινωνικου χαρακτηρα, αμεσοτητα, προσωπικο στιγμα, ελευθερια αποψεων…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αυτό είναι το σύγχρονο ραδιόφωνο και κυρίως αυτό που δυστυχώς επιλέγει ο περισσότερος κόσμος. όμως υπάρχει ακόμα ένα ραδιόφωνο που είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που περιγράφεις που όμως αξίζει αν το αναζητήσουμε και να του δώσουμε την ευκαιρία του. είναι και στο δικό μας χέρι να φανεί το διαφορετικό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μεγάλωσα με ένα ραδιόφωνο δίπλα μου, δεν μπορούσα (κι ακόμα δεν μπορώ) να διαβάσω χωρίς μουσική.
Παρ’ όλα αυτά, εδώ και χρόνια ακούω ραδιόφωνο μόνο μέσα στο αυτοκίνητο, με την εξαίρεση της εκπομπής της καλής μου φίλης Ραφαέλλας (αυτόν τον καιρό παίζει καθημερινές 8-10 το βράδυ στον offradio.gr, τον πιο επιτυχημένο, ίσως, διαδικτυακό ραδιοφωνιακό σταθμό).
Τους τελευταίους μήνες δεν ακούω ούτε καν στο αυτοκίνητο, προτιμώντας (ναι, εκεί έφτασα, λοιπόν!) την κατάντια των αθλητικών ραδιοφωνικών σταθμών.
Το ραδιόφωνο στην Ελλάδα νοσεί. Ίσως όχι όσο η τηλεόραση, αλλά πάντως νοσεί.
ΥΓ: Δεν είχα ιδέα ότι ο Λιάβας ήταν στο σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μπράβο στην Εκκλησία της Ελλάδος, μπράβο και στον cortlinux που μας ενημέρωσε. Πάω να ακούσω τώρα, είναι 6.35.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα τον δοκιμάσω τον offradio, δεν τον ήξερα οπότε σε ευχαριστώ κι εγώ για την ενημέρωση 🙂
οι αθλητικοί ραδιοσταθμοί είναι ειδική κατηγορία. μου απίστευτο πιο απολαυστικό να ακούω αναμετάδοση από το ραδιόφωνο ενός αγώνα παρά να τον βλέπω. βασικά νομίζω ότι είναι και πιο πορωμένοι και έχει αρκετή φάση.
πέρα όμως από τον χαβαλέ έχω προσέξει ότι πολλές ενδιαφέρουσες (τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα) μπορείς να βρεις σε σταθμούς που ούτε καν το φαντάζεσαι. πχ εγώ εκκλησία της ελλάδος δύσκολα θα έβαζα αν δεν ήξερα ότι εκεί θα είναι ο λιάβας. αντίστοιχα έχω εντοπίσει κάποιες καλές εκπομπές και στον δημοτικό σταθμό του πειραιά. γενικά άμα ψάξεις τόσο στου μεγάκυκλους όσο και στο διαδίκτυο μπορείς να βρεις αρκετά ενδιαφέροντες προτάσεις.
στο αυτοκίνητο επιβάλλεται το ραδιόφωνο, πολύ περισσότερο μάλιστα από το σιντί ή το εμ-πιθρι. ειδικά στα μεγάλα ταξίδια που μπορείς να πιάσεις ΤΟΥΣ άκυρους επαρχιακούς ραδιοσταθμούς. για παράδειγμα που από την μια είναι άκυρο αλλά ενδιαφέρον από την άλλη, είναι ένας ραδιοσταθμός στην ανατολική μακεδονία και θράκη που παίζει αποκλειστικά ποντιακά τραγούδια. ως πόντιος το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και διασκεδαστικό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν τα πάω καλά με το ραδιόφωνο μιας και το μόνο μέρος που θα μπορούσα να άκουγα είναι το αυτοκινητό μου αλλά προτιμάω να ακούω μουσική από CD…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
σε καταλαβαίνω. και γω αναλόγως την διάθεση επιλέγω ανάλογα μέσο. καμιά φορά είναι και η σιωπή του δρόμου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!