Μου λες τέλειωσε , πάει, έρχεται ο χειμώνας
με τέτοια μανία σαν,
να τελείωσαν τα όνειρα.
Λες και δεν μπορεί μια σταγόνα αίμα να κραγεί στον ουρανό.
Προτιμάς την σιωπή και δειλή στο χάδι , αποφεύγεις…
Γυρνώ, κι αφήνω την βροχή να ταξιδεύει,
σαν φιλί μες το σκοτάδι.