Τέταρτη μέρα μετά από την δολοφονική έκρηξη στα Πατήσια. Δεν έχουν νόημα τα πολλά λόγια. Χτες έγινε μία ειρηνική συγκέντρωση στο Σύνταγμα ως διαμαρτυρία. Κρίμα που δεν ήμασταν αρκετοί εκεί (ούτε εγώ ήμουν , δεν το γνώριζα). Η τυφλή βία που γεννά όλο και περισσότερο η κοινωνία μας δεν αφορά κάποιους αλλά όλους μας. Οι δράστες δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστοί. Όποιοι και να ναι είναι δολοφόνοι (είτε είναι ακρο-αριστεροί επαναστάτες είτε ακροδεξιά αποβράσματα).
Βγήκαν κάποιες ανακοινώσεις – προκηρύξεις, δεν ξέρω ποιες είναι κάλπικες ή όχι. Είτε ακούσω για παράπλευρες απώλειες είτε ότι μετανάστης ήταν να πρόσεχε , την ίδια αηδία μου βγάζουν. Τόση δειλία.
Αλήθεια πόσο οξύμωρο μοιάζει να φεύγεις από το σπίτι σου που είναι σε εμπόλεμη ζώνη για να σκοτωθείς σε μία μεγαλούπολη που υποτίθεται βρίσκεται σε ειρήνη.
Εδώ η ανακοίνωση – κάλεσμα των μεταναστών για την συγκέντρωση.
οι γονείς των παιδιών να χουν δύναμη… και το κοριτσάκι να γλυτώσει την τύφλωση.
*φυσικά το θέμα δεν ήταν ότι ο 15χρονος ήταν μετανάστης, οποιοδήποτε παιδί και να ήταν το ίδιο τραγικό θα ήταν. η φτώχεια και η εξαθλίωση που συνόδευαν αυτόν τον θάνατον είναι που τον κάνουν πιο έντονο στα μάτια μας. Ο πόνος όμως των γονιών είτε είναι πλούσιοι , είτε φτωχοί είναι ο ίδιος.
Και στο θάνατο ενός παιδιού και γενικά ενός ανθρώπου δεν γίνεται να παίζονται πολιτικά καθώς και άλλα παιχνίδια , είναι το λιγότερο άθλιο.
σακιδιο 